franz kafka

1883'te prag'da doğmuş olan (kanimca) dünyanın en iyi yazarıdır. ölürken yakın arkadaşına mektuplarını ve yazdıklarını yakmasını istemiştir ancak max brod ona ihanet edip hepsini yayınlamış ve bize iyilik yapmıştır. bazı yazarlar ona ölümüne nişanlı diyor. sanırım 4 kez nişanlanmış kendisi. en bilinen eserleri; (bkz: die verwandlung) dönüşüm (bkz: briefe an milena) milenaya mektuplar (bkz: amerika) ayrıca; (bkz: beyinlerimiz savaşsın isterdim ama görüyorum ki silahsızsınız bayım)

herkesin mutlaka okuması gereken yazar.

(bkz: modernizm) bireyin otoriteye karşı koymasının temellerini atmıştır benim için.

sinan enginin deyişiyle fransız yazar

olmamasına razıyım oluyormuş gibi olmasın yeter sözünün sahibidir.amk hayatımızı özetlemiş resmen

buyuk bir yazar fakat davadan fazla bisey anlamadim. neyi ele aldigi, neyi elestirdigi gibi sorular kaldi aklimda bilen varsa bana aciklasin

dönüşüm hikayesi tek seferde okunabilecek ve en beğendiğim eseridir.

her sabah kafka olarak uyanmış birisi.. onun azabı da bu işte.. bir sabah böcek olarak uyanmak için neler vermezdi ki!! nazarımda, her sabah kafka olarak uyanmaktansa bir sabah böcek olarak uyanmak daha evla..

Bir Prag efsanesi...

Heykeli de kendisi kadar mükemmeldir Buyrun

Dönüşüm adlı kitabının kahramanı ile aynı yolun yolcusuyuz. Her ne kadar böceğe dönüşmemiş olsam dahi böcekmişim gibi davranıyor ailem bana, şu sıralar. Oysaki bir aralar "ileride bizi tanımazsın sen" derlerdi. Görülen o ki hiç ilerleyemedim. Zira şimdi kendileri tanımıyor beni. İşsizlik kötü, çok kötü şey doğrusu.

hergün bu dünyada olmamak adına istekler duyan yazar. babasıyla arası hiçbir zaman iyi olamamış, sürekli azınlık hayatı yaşamış tanımsız insan. 5 kere evlenmeyi denemiş,olmamış. olmaz tabi.

kitapları sonrası: bu kitap ne hakkındaydı? acaba neyi anlatmak istemiş? hikayede tutarsızlıklar yok muydu? bir daha kafka okumalı mıyım? sorularını sorduran yazar.

metafor olayını abartan yazar. ruh hastası bir birey aynı zamanda. ve aynı zamanda dünyada ki adaletsizliği görüp hukuk fakültesini bırakacak kadar gözü kara.

bu dünyaya ait olmadığını düşündüğüm yazar. (gregor samsa'nın askerleriyiz !)

dönüşüm kitabını okudum yazar-ıl emin. adam ruh hastası arkadaşlar ben hayatımda böyle karamsar böyle problemli bir eleman görmedim daha. ayrıca babası da otoriter ibnetorun tekiymiş. not: milenaya mektuplar kısmı hep aklımıza büyük bir aşk getiriyor olabilir. ancak kafka ve milena hiçbir zaman birlikte olmamıştır.

dava kitabını okumuştum daha önceden filmini de izleyeyim dedim gayet beğendim. josef k.'nın sıradan ve monoton geçen hayatının bir günde nasıl absürt bir şekilde değiştiğini ele alıyor genel itibari ile. ölümünden dolayı arkadaşı max brod vasıtası ile sonradan tamamlanan bir kitap. adam insan üzerindeki baskıları, içinde bulunduğu yalnızlık ortamını karşı karşıya geldiği korkularını çok iyi ele almış. bence okunması gereken bir kitap. özellikle hukukçuların okuması gereken bir kitap zaten yanılmıyorsam da ilk seneden okutuluyor.

kendi uydurduğum bir sözü başkasınınmışcasına söylerken hep franz kafka derim millette inanır. denendi çalışıyor önerilir

en sevdiğim yazarlardan biridir kendileri. 3 kitabını okudum umarım diğerlerini de okurum.

milena'ya mektuplar ı okudum fakat en iyi kafka kitabı dönüşüm veya aforizmalar.

"ah milena, yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız. bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman susarız." sözleriyle duygularımıza tercüman olmuş yazardır. yalnız herkes okuyamaz okusa da anlayamaz öyle de özel bir yazardır.

kafka yazdıklarının çoğunu hiç beğenmez, beğenmedikleri yazılarını da yakar imiş. kim bilir daha neler vardır okuyamadığımız, mahrum kaldığımız?

yolculuk esnasinda kafa acan yazar

bizim bir edebiyat hocamiz vardi allah affetsin bu adama "fransız kafka" diyordu. o kadindan daha cok sey biliyordum edebiyat hakkinda.

fransız değildir. kafkas hiç değildir.

kadıköy'de adına açılmış bir cafe vardır. gidip de memnun olanını görmedim.

dava ve dönüşüm isimli iki kitabını okuduğum yazar. kitapları bana göre biraz dayanılmaz(dayanılmaz kelimesini,"okumadan dayanamıyorum" şeklinde yorumlayın.),çünkü olay örgüsü çok sade ve basit olmasına rağmen takip etmek,daha doğrusu anlamlandırmak çok zor oluyor.bu da bana göre olayı muazzamlaştıran bir şey. özellikle dava'yı okumanızı tavsiye ederim.ama sakın ola filmini izlemeyin,rezalet bir şey.

şu an yaşasa kendisine aşık olurdum.

''pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim.''

"her şeye rağmen, mutluluktan ölünebiliyorsa, o zaman kesinlikle bu şekilde öleceğim. ayrıca, ölüm döşeğindeki birisi, mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalacağım." milena'ya mektuplar adlı kitabını okumaya niyetlenip bir türlü başlayamadığım yazar.

dava kitabini defalarca okumama ragmen hala zorlandigim yazar

herkes, beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor. şimdi hayvanlarla ilgili bunca şey yazılmasının nedeni de bu. özgür ve doğal bir yaşama duyulan özlemin ifadesi. oysa insanlar için doğal yaşam, insanca yaşamdır. ama bunu anlamıyorlar. anlamak istemiyorlar. insan gibi yaşamak çok güç, o nedenle hiç olmazsa kurgusal düzeyde bundan kurtulma isteği var... hayvana geri dönülüyor. böylesi, insanca yaşamaktan çok daha kolay.

alem buysa böcek benim diyebilen özel bir yazar.

''eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?''

"bir kitap, içimizdeki donmuş denize inen balta gibi olmalı."

''var olmayan bir şeye tutku ile inanarak, onu yaratırız. var olmayan şey yeterince arzulamadıklarımızdır.''

"sonsuz olsam bile kendimin içinde çok darım" demiştir beni derinden etkileyen bu güzel adam.

kafka'nın sancılarını karnımda hissediyorum.

eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki? diyen bir adamın tesirsiz bir kitap yazması ne kadar mümkün olabilirdi ki zaten. beynimizi ve ruhumuzu sarsan yazar, kafka..

"insanı ısıran ve sokan kitaplar okumalıyız, okuduğumuz kitap bir yumruk indirerek bizi uyandırmıyorsa ne işe yarar?"

anlatımına hayran olduğum çek yazar. dili bazen karmaşık bazen çok basittir. ve bunu o kadar incelikle yapar ki değişim halini farkedemezsiniz.

"yanımda yürüyordun milena, düşünsene yanımda yürümüştün"

romanlarının en az iki kez okunması gerekir derin adamsın usta

(bkz: dava) adlı eseri, her hukuk fakültesi kazanmış 5 kişiden 2'si tarafından okunur hemen. not: gerçek bir istatistiktir, dalga geçtiğimi falan sanmayın. ayrıca dostoyevski'nin suç ve cezası da pek çok hukuk kazanan kişilerce okunur. 2. not: burada değindiğim nokta heyecandır, aşırı tutkudur. evet, hukuk fakültesi kazandın, güzel iş başardın ama sakin ol; direkt bu iki kitabı okuma zorunluluğun yok. okul sürecinde de okuyabilirsin, başka zamanlarda da okuyabilirsin. bu iki kitap sana hemen hukukun temellerini öğretmeyecek. eğer hukuk hakkında bilgi sahibi olmak istiyorsan bak kemal gözler'in (ileride anayasa ve idare hukukuyla tanıyacaksınız) hukuka giriş kitabı var, onu okuyup bir ön bilgi edinebilirsiniz. başka kitaplar da var genel bilgiye dayalı ama bana göre en iyisi gözler'inki. --- tabi dava ile suç ve cezayı hemen okuyup okumamak size kalmış ama hukukla ilgili çeşitli bilgiler edinemeyeceksiniz, keyfi olarak okumak isterseniz de bir şey söyleyemem. --- ben sadece bir nevi spoiler vermek istedim. edit: düzeltme

dönüşüm ve dava'sını okuduğum yazar. sırada şato ve amerika var.

günlüklerini okuyorum şuan. adam aşırı deli amk. biten cümlesi olursa altını çiziyorum ama çok hoş yazıyor.

20li yaşlarda kaleme aldığı aforizmalar kitabı vardır,çok ince bi kitap hemen biter diye bakmayın bir cümlesini yedire yedire anlamak bir hafta sürüyor ama bu sizi korkutmasın,anlatımı gayet sade.

milena'ya mektuplarda milenayı aşırı övgülemesine bir miktar gıcık olup kendini küçük görüşünü her cümlesinde hissettim. sanki milena onunla konuştuğu için kafka ona her seferinde şükürler ediyor gibi. bu eziklikten sonra dönüşümü okumak fikirlerime kesinlik kazandırdı. babasından aldığı bir mektupta "sen bir böceksin, ailemizin sırtında parazitsin" deniyor olması üzerine yazılmış olduğu düşünülen kitabı ya da insanlardan soyutlanışı. kafka ne kadar büyük bir yazarsa iç dünyasında o kadar ezik.

ismiyle değil de sürekli soyadı ile anılan, içi karanlık olsada eline kalemi aldığında devleşen yazar. (bkz: dönüşüm) (bkz: dava) (bkz: şato) (bkz: babaya mektup)